şiir alıntısı #84, Ihlamurlar Çiçek Açtığı Zaman II - Bahaettin Karakoç

Bilirsin ki burada değilim artık

Ihlamurlar çiçek açtığı zaman...

Gelir benim yüreğimde toplanır,

Dağların üstünden sıyrılan duman.

Bir yanım mosmordur, bir yanım beyaz,

Bir yanım karakış, bir yanım ilk yaz.

Can evime bakışların saplanır;

Ihlamurlar çiçek açtığı zaman...

Ihlamurlar çiçek açtığı zaman;

Ne sen gurbetçisin, ne ben sılacı.

Senden gayrısına bakmam mümkün mü;

Gözlerimi esir alan dağlardan.

Kapımı üç defa çalan postacı

“Adresinde yok! ” Diye notlar düşer,

Eski adresimde bir hüzün eser;

Ihlamurlar çiçek açtığı zaman...

Eski adresimse kurumuş bir gül,

Gizemli bir ıtır, domur domur kan,

Yaba yaba yelde savrulur gönül,

Firkatli turnalar geçer uzaktan.

Dalgınlığım debimetre tanımaz,

Başım çarpar bir gemi bordasına

Düşerim bir girdabın ortasına

Ihlamurlar çiçek açtığı zaman...

Birden bezeklenir sevda haritam,

Ihlamurlar çiçek açtığı zaman...

Lâleler toplarım ben tutam tutam,

Bizim için çalar kıvrak bir keman.

Gök papatya, yer ise lâle bahçesi,

Aşka ışık dokur kuşların sesi.

Seninle hep aynı yerde oluruz;

Ihlamurlar çiçek açtığı zaman...

Kumaşı eprimiş üç mevsim geçer,

İlkyazla uyanır derin uyuyan.

Tan sesine cıvıldaşır serçeler,

Sevdadır anlıma namlu dayayan.

Havuzuma ay ışığı dökülür.

Bilirsin ki burda değilim artık,

Ruhum yağmur yağmur göğe çekilir;

Ihlamurlar çiçek açtığı zaman...

Gülde çiy damlası... Buzum sırçayım;

Güneşe çarpınca param parçayım.

Bir gün Emirgân’dayım, bir Kanlıca’da,

Üsküdar’da, Beykoz’da, Çamlıca’da.

Şehir bir hançerken kan burgacında.

Mekâna sığar mı bu deli yürek?

Bir sevda çeşmesi, bu deli yürek.

Baylanır, beklerken baygın düşerim;

Ihlamurlar çiçek açtığı zaman...

- Bahaettin Karakoç, Ihlamurlar Çiçek Açtığı Zaman II