şiir alıntısı #84, Ihlamurlar Çiçek Açtığı Zaman II - Bahaettin Karakoç
Bilirsin ki burada değilim artık Ihlamurlar çiçek açtığı zaman... Gelir benim yüreğimde toplanır, Dağların üstünden sıyrılan duman. Bir yanım mosmordur, bir yanım beyaz, Bir yanım karakış, bir yanım ilk yaz. Can evime bakışların saplanır; Ihlamurlar çiçek açtığı zaman... Ihlamurlar çiçek açtığı zaman; Ne sen gurbetçisin, ne ben sılacı. Senden gayrısına bakmam mümkün mü; Gözlerimi esir alan dağlardan. Kapımı üç defa çalan postacı “Adresinde yok! ” Diye notlar düşer, Eski adresimde bir hüzün eser; Ihlamurlar çiçek açtığı zaman... Eski adresimse kurumuş bir gül, Gizemli bir ıtır, domur domur kan, Yaba yaba yelde savrulur gönül, Firkatli turnalar geçer uzaktan. Dalgınlığım debimetre tanımaz, Başım çarpar bir gemi bordasına Düşerim bir girdabın ortasına Ihlamurlar çiçek açtığı zaman... Birden bezeklenir sevda haritam, Ihlamurlar çiçek açtığı zaman... Lâleler toplarım ben tutam tutam, Bizim için çalar kıvrak bir keman. Gök papatya, yer ise lâle bahçesi, Aşka ışık dokur kuşların sesi. Seninle