#192, Perfect Tragedy - Jennifer Miller (Mason Creek #5)

        Sienna Torres dokuz yaşındayken yan evlerine yeni bir ailenin taşınacağını öğrenir. Abisi Jack ile yeni gelenleri gözetlerken, Sienna ağaçtan düşer ve ağacın altında yeni eve taşınan ailenin çocuğu vardır. Abisi Jack ile aynı yaşta - on iki yaşında - olan bu çocuğun adı Blake'tir. Jack ve Blake hemen en iyi arkadaş olur, Sienna da o günden beri Blake'ten hoşlanmaktadır.

        Olabildiğince birlikte zaman geçiren Jack ve Blake lisedeyken Sienna orta okulda onlardan ayrı kalmıştır ve burada bazı zorbaların hedefindedir. Bunlardan biri de Hailey adında bir kızdır. Neyse ki bir süre sonra - bazı kurtarıcıların yardımıyla - Sienna'ya yapılan zorbalıklar son bulur. Sienna en sonunda liseye geçtiğinde kendi arkadaş çevresi olur, popülerdir. Orta okuldan sonra hayat nihayet düzelmiş gibidir. 

        Bir sevgililer gününde Blake bir kıza hediye almasına yardım etmesi için Sienna ile alışverişe gider. Tarif ettiği kız aynı Sienna'dır. Sienna Blake'in kendisine hediyeyi vereceğini düşünerek heyecanla okula gider ama Blake'in hediye verdiği kişi Hailey'dir. İkisi sevgili olduğunda Sienna'nın dünyası başına yıkılır. En yakın arkadaşlarından biri olan hoşlandığı çocuk, kendisine çok kötü davranan bir kız ile sevgili olmuştur. Bu yetmezmiş gibi, aylar sonra Jack ve Blake orduya yazılarak evden ayrılırlar.  

        Açıkçası bu tarz kitaplarda ara ara geri dönüşler olmasına alıştığımdan, bu kitapta direk Sienna'nın dokuz yaşındaki halinden başlayıp o büyüdükçe hikayeyi takip etmek bana farklı geldi. Aralarda uzun atlamalar olan bir günlüğü okumak gibiydi.

        Jack'in olaylara etkisi bekledigimden daha büyüktü. Ağzını açmasa Blake ve Sienna çoooook uzun süre önce birlikte olabilirdi ve araya bu kadar zaman girmemiş olurdu. Ama her şerde bir hayır vardır, derler. Bu arada ikisi de büyüyüp aralarındaki duyguları test etme fırsatı bulmuş oldular.  

        Ne yalan söyleyeyim, bu kitabın serinin geri kalanıyla arasında pek bir bağ bulamadım. Aynı yerde geçiyor olmaları dışında bir ortak noktaları yok gibiydi. Bu kitapta olaylar sadece birkaç kişi arasında geçip gidiyor da denebilirdi.

        "There are moments in life that define time and space. Moments so significant that suddenly everything else becomes about before it and after it. It’s crazy that when they’re happening, we’re clueless about how momentous the situations will be."

        "They always say to ignore bullies, that not giving them the attention they want will make them lose interest. They’re wrong. It gets worse."

        "My feelings aren’t conditional, predicated on your physical stature or characteristics. I am not so vain, so superficial. I love you because of your heart, because of the man you are. I love the freckle under your left eye, the way you laugh with your whole body when you find something really funny. I love how you’ve always been caring and protective of me. I love how you cared for Mandy when your Mom couldn’t. I love the fact that my family is your family. I love your loyalty. I love how you’ve always treated me with respect and value. I love the way you run your hands through your hair when you’re nervous or stressed. I love how you’ve honored our country, that you gave up the likely role of a popular college jock – and then, literally a piece of yourself to serve it. But, Blake, I don't have blinders on either. I know you also have flaws and imperfections. Need me to name a few? Fine. How about how you can overthink things? You can be ridiculously overprotective, argue a point to death, are just as scared of spiders as I am, have a weird fascination with eating ketchup on all your meats and do you even floss? But the thing is, all of your experiences, characteristics, attitudes and attributes make you the man you are today - the man I've always loved. No matter what."