#167, Lukov'dan Sevgiler (From Lukov with Love) - Mariana Zapata

        Yirmi altı yaşındaki Jasmine Santos, çocukluğunda buza ayağını ilk kez attığında kendini 'canlı' hissetmiştir. Şimdiye kadar da hep bunun devam etmesi için çalışmıştır. Ama aradan yıllar, birçok kırık kemik, birçok morluk geçtikten sonra Jasmine kendini tüm çabaları boşa gitmiş gibi hissetmektedir. Önceki partneri haber vermeden onu bırakmış, üniversiteye gitmediği için de babası onu sürekli başarısız olarak gördüğünü söylemektedir. Ama annesinin ona binlerce dolar ve kendisinin de yıllarını buna harcadığını düşündükçe Jasmine buz patenini bırakmayı bir türlü kabullenemez. 

        Bir gün Jasmine,  Lukov Buz ve Spor Kompleksinde günlük çalışmasını tamamladıktan sonra genel müdürün odasına çağırılır. Burada onu en yakın arkadaşı Karina Lukov'un buz pateninde dünya şampiyonu abisi Ivan Lukov ve Koç Lee beklemektedir. Koç Lee, Jasmine'e Ivan'ın buz patenindeki partnerinin bir sezon olmayacağını, onun yerine Jasmine'in geçmesini istediklerini söylerler. Jasmine ne diyeceğini bilememektedir. Ivan Lukov ile araları çocukluklarından beri çok kötüdür. Birbirlerinden nefret ediyorlar, kavga etmeden duramıyorlardır. 

        Her ne kadar Jasmine Ivan'dan nefret etse de bunun son şansı olduğunun da farkındadır. Basına yansıyan tavırları ve baskın kişiliği nedeniyle kendine partner bulmasının zor olduğunu biliyordur. Bu kadar uzun süre çalışıp çabalamasından sonra bunun son şansı olabileceğinin de farkındadır. En azından bu bir yıl içinde dünya şampiyonu olmuş Ivan ile madalya kazanma şansları vardır. Jasmine ortaya bazı şartlar koyarak bir yıl Ivan Lukov'un partneri olmayı kabul eder.

        İlk başlarda Ivan ve Jasmine hiç anlaşamıyor, sürekli kavga ediyor, buz üzerinde birbirlerine güvenmedikleri için de sürekli hatalar yapıyorlardır. Ama Ivan güvenin önemli olduğunun farkındadır, Jasmine'in ona güvenmesi için elinden geleni yapar. İkisi de birbirlerini anlıyordur, bu yarışma dünyasının zorluklarını biliyordur. Zamanla iki iyi arkadaş olurlar. Ve bu iyi arkadaşlık daha fazlasına dönüşür.

       İnsanların önerdiği gibi, gerçekten güzel bir kitaptı. Romantik kısımları kitabın sonuna doğru daha belliydi. Ama kitap boyunca Jasmine'in ve onun yerinde olan birinin hisleri, düşünceleri, yaşadığı baskı ve hayal kırıklıkları çok güzel anlatılmıştı. Jasmine'in aile ilişkilerini okumak zevkliydi. Ailedekilerin birbirleriyle dalga geçmelerinin ve aralarında dargınlıkların olmaması hoştu, başkaları için bu çok hoş bir ilişki gibi görünmeyecek olsa da.

        Ivan'ın bazı şeyleri itiraf etmesiyle, Jasmine ve Ivan ikilisi yıllar yıllar öncesinde takım olsaydı kim bilir şimdiye kadar kaç yarışma kazanırlardı, diye düşünmeden edemedim. Ama hayatta da geçerli olan bir kural olduğu gibi, bazı şeyler doğru zamanda olmalıdır. Belki de arkalarında bu kadar partner bırakmaları, bu kadar zaman sonra partner olmaları, ilk başta olmalarından daha iyi olmuştur.

        "Zaman yaratmak için herhangi bir şey feda etmeden hiçbir şeyde iyi olamazsın."

        "Hayatta kimsen oydun ve bu zamanı diğer insanları mutlu etmek için kendini eğip bükerek geçirebilirdin ya da... geçirmezdin."

 

        "Diğer insanların ne yaptığı hakkında endişelenmek zaman ve enerjiyi boşa harcamak demekti. Bunu daha çocukken diğer kızların daha güzel kıyafetleri ve benimkinden daha yeni patenleri olduğunda öğrenmiştim. Kıskanmak ve karamsar olmak, yapacak daha iyi şeyleri olmayan ya da olmamış insanlar içindi. Eğer kendilerini diğer insanlarla karşılaştırırlarsa kimse hayatları hakkında bir şey yapamazdı.

 

        "Güçlükler sadece başarmayı beklemeyerek işe giriştiğinizde zordur."

 

        "Ama son bir buçuk yılda bir şey öğrenmişsem, o da hatalarınla yaşamanın ne kadar zor olduğu gerçekliğiydi.Onlarla yüzleşmenin ne kadar zor olduğunu, kabul etmenin daha da zor olduğunu öğrendim. Hepimiz pişman olduğumuz şeyler söylüyorduk ve pişmanlık insanın ruhunda ezici bir ağırlık bırakıyordu.

        Ben kendim için daha iyi biri olmak istiyordum. Başkası için değil."