#143, The Candle Palace - Devney Perry (Jamison Valley #6)

        Bu serinin kitaplarını arada, sırasına dikkat etmeden okuduğum bir gerçek. Bunu yaptığımda da nasılsa dört ayak üstüne düşüyorum gibi geliyor. Çünkü okumadığım kitaplar çok da büyük bir eksiklikmiş gibi gelmiyor. Belki de 'standalone' olmasının avantajındandır, bilmiyorum. Bu kitabı ikinci kitap olarak da okuyabilirdik, kitap tam olarak ondan sonrasını anlatıyordu.

        Yazar bu kitaba diğer kitaplardakinden farklı başlamıştı. Asıl anlattığı olaydan on iki yıl sonrasında, Jamison Valley kadınlarının spa gününde başladı. Sara, kocası Milo ile kavga etmişti. Sonrasında da kızlar Milo ve Sara'nın nasıl tanıştığını sordu, o da anlattı. Böylece hikaye on iki yıl öncesine gitti.

        Polis memuru Milo Phillips, dağlardaki uyuşturucu çetesini ararken yaşanan patlama sonucu vücudunda ikinci ve üçüncü derece yanıklarla hastaneye kaldırılır. (Olayların buradan öncesi ve bu kısımları serinin ilk kitabında okunabilir. Bu kitapta Milo bunları kendi gözünden kısaca anlatıyor.) Ama en yakın Jamison Valley Hastanesinde yanık bölümü yoktur, böylece Spokane’s Sacred Heart Hospital'a sevk edilir. Burada yatarken Milo ile Sara Foster adındaki hemşire ilgilenmektedir.

        Sara hastanenin yanık bölümünde, ilk başta ne kadar zorlansa da, çalışmaktan memnundur. Hastalar taburcu olurken hep ona teşekkür etmektelerdir. Her ne kadar sorumlu doktor Dr. Vernon biraz tuhaf biri olsa da. Bir gün ağır vakalardan biri olan Milo Phillips hastaneye yatırılır. Sara onun aslında iyi biri olduğunu, ağrıları yüzünden böyle davrandığının farkındadır. Aralarında da diğer hastalardan farklı bir çekim olduğu da bellidir. Her gün hastane odasında vakit geçirdikçe, her ne kadar Sara Milo'nun hemşiresi olarak profesyonelliğini koruması gerektiğini bilse de, Sara ve Milo Sevgili olurlar.

        Teknik olarak tüm kitap nasıl tanıştıklarını anlatıyor. Sonra olanlar hastanede geçen anların yanında daha kısa olarak anlatılmıştı.

        Sara'nın annesi ve kardeşinin olduğu bölümleri okumak gerçekten beni sinirlendirdi. Hadsiz, düşüncesiz karakterlerdi ve Sara gibi iyi birnin hayatında olmaları gerçekten haksızlıktı. Dr. Vernon'dan bahsetmek bile istemiyorum. İlk kitapta başına gelenlerden sonra Milo'nun mutluluğu bulmasına sevindim. 

        "I don’t see scars when I look at you. I see a man who makes me feel safe. A man who makes me feel wanted and sexy. You don’t have to hide these scars from me. They don’t scare me."

 

        "People aren’t themselves when they’re hurting this much."

 

        "We live with the choices we make."

 

        "“No more crying, okay? I can’t take it.”

        “I’ll try.” She gave me a small smile. “Is that just a guy thing? Not being able to see a girl cry.”

        “No.” I ran my index finger up and over the hills of her knuckles. “I can handle tears. Just not yours.”